31 października, jest dla nas, białostockich ewangelików, nie tylko dniem w którym wspominamy symboliczny początek XVI-wiecznej Reformacji. Jest to również okazja do dziękczynienia Bogu za kolejną rocznicę funkcjonowania parafii ewangelicko-augsburskiej odtworzonej po kilkudziesięciu latach w stolicy Województwa Podlaskiego. Jesienią 2002 roku podjęto odważną decyzję, by (dla liczącej wówczas zaledwie kilka osób grupy) powołać samodzielną parafię. Z biegiem czasu liczba wiernych rosła. Nie tylko odnajdywali się ci, którzy dotąd „zasilali” kartoteki innych parafii w kraju, ale i tacy, którzy do społeczności Kościoła postanowili przystąpić. Dziś jest nas, zarówno członków, z których niemal 2/ 3 to konwertyci (lub ich dzieci), jak i sympatyków, ponad pięćdziesięciu.
W skali trzystutysięcznego miasta nie jest to liczba zapierająca dech w piersiach, Kościół Ewangelicko-Augsburski jest jednak na powrót obecny w życiu lokalnej społeczności. Ewangelickie nabożeństwa stały się integralną częścią obchodów świąt państwowych, a modlitwa „w obrządku ewangelicko-augsburskim” na stałe wpisała się w program wszystkich uroczystości i imprez miejskich, czy wojewódzkich.
Także obchodzona 31 października Pamiątka Reformacji wpisała się w listę świąt obchodzonych na Podlasiu. Jak co roku podczas uroczystego nabożeństwa nie zabrakło gości, którzy modlili się z nami oraz przekazali słowa pozdrowień.
Po nabożeństwie w gronie parafian i naszych przyjaciół mogliśmy spotkać się na agape. Mieliśmy między innymi okazję podsumować i podzielić się refleksjami dotyczącymi Dni Kultury Protestanckiej. Serii imprez zorganizowanych w ostatni weekend października przez pięć zborów (z czterech protestanckich Kościołów Białegostoku), w tym przez naszą parafię. Była to doskonała okazja do wzajemnego poznania się, modlitwy podczas kończącego dni wspólnego nabożeństwa, oraz dania jeszcze jednego sygnału, że wyrosłe z XVI-wiecznej Reformacji hasła – oparte i zakorzenione w Słowie Bożym – mogą wiele wnieść zarówno w życie pojedynczego człowieka, jak i całych społeczności.
Ks.TW