Wprowadzenie
Wysoki Synodzie!
Moje sprawozdanie podczas tej sesji naszego Synodu chciałbym rozpocząć od wspomnienia.
Minęła setna rocznica urodzin świadka Jezusa Chrystusa - ewangelickiego duchownego
i teologa Dietricha Bonhoeffera, który przyszedł na ten świat 4 lutego 1906
we Wrocławiu, a zmarł 9 kwietnia 1945 w obozie koncentracyjnym Flossenbürg w
Bawarii - minęła więc także w ubiegłym roku 60 rocznica jego śmierci.
Najpierw dla przypomnienia kilka faktów z jego życiorysu. Bonhoeffer studiował
teologię w Tybindze, w Berlinie i w Nowym Jorku. Mając 21 lat otrzymał tytuł
doktora teologii. W 1930 habilitował się i otrzymał stanowisko docenta berlińskiego
uniwersytetu.
Bonhoeffer przebywając na stażu w Nowym Jorku zetknął się bezpośrednio ze zjawiskiem
segregacji rasowej, gdy pewnego razu ze swoim czarnym przyjacielem musieli jechać
w oddzielnych wagonach tramwaju.
Jego działalność przypadała na lata rosnących wpływów Hitlera w Niemczech, na
czas, kiedy ideologia nazistowska stawała się niemiecką ideologią państwową.
Dostrzegł bardzo wcześnie w nazistach wielkie niebezpieczeństwo dla Niemiec.
Już w dwa dni po przejęciu władzy przez Hitlera w 1933 roku, Bonhoeffer ostrzegał
w radio, że "führer" może być "zwodzicielem" tłumów. W 1934
roku na ekumenicznym zjeździe młodych protestantów w Danii kreślił wizje wojny,
którą może wywołać nazizm.
W latach 1933-35 wyjechał do Londynu, gdzie był pastorem. Po powrocie do nazistowskich
Niemiec wstąpił do Kościoła Wyznającego.
Bonhoeffer zdecydowanie i aktywnie przeciwstawiał się ideologii nazistowskiej
widząc w niej zagrożenie dla chrześcijan, dla Niemców i dla ludzkości. Głosił
hasła pacyfistyczne: "bracia w Chrystusie nie mogą skierować broni przeciw
sobie, bowiem tak naprawdę skierowaliby ją przeciw Chrystusowi"; nawoływał
wiernych do przeciwstawiania się nazizmowi i ostrzegał przed zagrożeniem niesionym
przez jego zwolenników. Przeczuwał, jak strasznie ucierpi Kościół przez nazistów.
To w konsekwencji II wojny nasz Kościół na Mazurach został tak strasznie osłabiony
- prawie że całkowicie powalony.
Jego przekonania nie mogły pozostać niezauważone przez hitlerowskie władze i
wkrótce (w 1935) pozbawiony został urzędowo prawa do nauczania. Stworzył wówczas
półlegalne seminarium duchowne, które prowadził w Finkenwalde (dziś Zdroje,
dzielnica Szczecina). Wspólnota ta stała w całkowitej opozycji do ówczesnego
"urzędowego" ewangelickiego kościoła niemieckiego, popierającego nazizm
i realizującego jego ideologię. Seminarium zostało zlikwidowane przez gestapo
w 1937, a próby wznowienia działalności w okolicy Koszalina zakończyły się rok
później aresztowaniami niektórych jej uczestników.
Bonhoeffer nie tylko pragnął swobody głoszenia Ewangelii, lecz także gotów był
zaryzykować życie, sprzeciwiając się Hitlerowi i pomagając Żydom w ucieczce.
Twierdził, że "Kościół tylko wtedy staje się Kościołem, kiedy istnieje
dla tych, którzy pozostają poza nim", i postulował "bezwarunkową powinność
Kościoła wobec ofiar każdego systemu społecznego, nawet jeżeli nie należą do
wspólnoty chrześcijańskiej".
Bonhoeffer pod koniec 1938 nawiązał kontakt z oficerami armii niemieckiej nastawionymi
opozycyjnie wobec nazizmu. Na własne ryzyko zaczął prowadzić podwójne życie.
W tym czasie stał się członkiem tajnej, niemieckiej służby wojskowej (Abwehra),
z którą związany był jego szwagier. Nawiązał bliski kontakt z admirałem Canarisem,
szefem Abwehry, dzięki czemu uzyskał chroniącą go w znacznej mierze przed gestapo
legitymację pracownika wywiadu, dzięki której też mógł poruszać się dość swobodnie
po Niemczech i poza ich granice. Utrzymywał więc także stałe kontakty z kościołami
zagranicznymi. Przed wybuchem wojny, wiosną 1939 r. odwiedził Anglię, gdzie
rozmawiał z biskupem Georgiem Bellem, a następnie Stany Zjednoczone, skąd wrócił
w 1940.
Podczas jednej ze swoich podróży do Sztokholmu spotkał się ponownie z biskupem
Bellem, za którego pośrednictwem przekazał Brytyjczykom dowody eksterminacji
Żydów.
Jednakże już 5 kwietnia 1943 r. został aresztowany.
Wpływy Canarisa nie były wystarczające na to, aby Bonhoeffera uwolnić, ale pozwoliły
na przeniesienie go z aresztu policyjnego gestapo do względnie spokojnego więzienia
w Berlinie, w którym wiele pisał (jego zapiski ukazały się po wojnie w tomie
pt. Wiederstand und Ergebung ("Opór i poddanie"). Bonhoeffer po nieudanym
zamachu na Hitlera 20 lipca 1944 i wykryciu związku z tym zamachem Canarisa
i grupy współpracujących z nim oficerów został w październiku 1944 przeniesiony
ponownie do więzienia gestapo. Stamtąd trafił do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie.
W kwietniu 1945 r. kiedy alianci wkraczali do Berlina i zdobywali kolejne ważne
punkty militarne, ks. D. Bonhoeffer został przewieziony przez nazistów do obozu
koncentracyjnego Flossenbürg koło Regensburga. Sąd polowy wydał wyrok skazujący
Bonhoeffera w dniu 9 kwietnia 1945 r. na śmierć. Wyrok został wykonany jeszcze
tego samego dnia. Lekarz obozowy zapisał w swoich notatkach: "Jeszcze nigdy
nie widziałem człowieka, który by umierał tak bardzo poddany Bogu".
Myśl teologiczna Bonhoeffera wywarła istotny wpływ na powojenną teologię.
Mało który ewangelicki teolog XX stulecia tak znacząco wpłynął na Kościół i
społeczeństwo jak właśnie Bonhoeffer. Jego koncepcje teologiczne, jego gorliwy
i zdecydowany protest przeciwko narodowym socjalistom, jego aktywny udział w
ruchu oporu przeciwko Hitlerowi, jego książki i w końcu jego męczeńska śmierć
wzbudzają szacunek i uznanie na całym świecie. Właśnie ze względu na stale widoczny
u niego związek pomiędzy teologicznym myśleniem, politycznym działaniem i codziennym
życiem, bp Wolfgang Huber - zwierzchnik Ewangelickiego Kościoła Niemiec - postrzega
go jako wzór w wierze i w tym sensie jako ewangelickiego świętego. To nie
jest święty, który uciekł przed pokusami świata, lecz on pozostał wierny światu.
Jego polityczny opór wobec reżimu nazistowskiego wyrastał z duchowej głębi i
jasnego przyznawania się do Chrystusa. Jego pewność wiary podczas prześladowań
i aresztowania sprawia, że Bonhoeffer staje się wzorem dla wielu chrześcijan.
Bonhoeffer powiedział m.in.: "Kościół musi brać udział w świeckich zadaniach
życia społecznego, nie rządząc, lecz pomagając i służąc. Musi umieć powiedzieć
ludziom każdego zawodu, czym jest życie z Chrystusem i co - dla nich - znaczy
'być dla innych'. Jeżeli Chrystus stał się człowiekiem i okazał się posłuszny,
a triumfem Jego była Golgota, to życie chrześcijanina polega na naśladowaniu
Chrystusa, które przejawia się w "byciu dla innych" w centrum problemów
i wyzwań świeckiego świata, gdzie jest ból, cierpienie i odrzucenie. Nie ma
innej drogi odnowy Kościoła, cywilizacji i świata. Kościół nie może więc zaniedbać
zwiastowania Słowa o społeczności świętych również wśród takich ludzi, którzy
znajdują się z dala od Kościoła.
W swej książce ("Naśladowanie") pisze, że Jezus wzywa do naśladowania:
"Nie ma żadnej innej drogi do wiary, jak tylko poprzez okazanie posłuszeństwa
wobec wezwania Jezusa, aby pójść za Nim. ... Naśladowanie nie jest niczym innym,
jak tylko związaniem z osobą Jezusa Chrystusa".
Zadaniem Kościoła jest zwiastowanie, którego treść ma być krótka i klarowna.
Duchowni mają ogłaszać nadejście Królestwa Bożego, wzywać do nawrócenia i do
wiary. To są wyznaczniki wyrazistego kazania, ponieważ najbardziej niemiłosiernym
postępowaniem księdza jest mamienie ludzi, że ciągle jeszcze mają czas na nawrócenie.
Księża zawsze pozostają ewangelistami; ich służba wypływa przecież z nakazu
misyjnego.
Bonhoeffer porusza także problem powierzchownych chrześcijan, u których Ewangelia
nie padła jeszcze na głęboki i podatny grunt. Bonhoeffer pyta, czy nie nadszedł
czas, aby zamiast uprawiania pastoralnego i parafialnego zabezpieczenia spraw
religijnych, raczej zająć się misją wśród ludności? W przypadku, gdy na nabożeństwie
są tylko 3-4 osoby, tam nabożeństwa oraz kazanie przestały być w swojej wymowie
ewangelizacyjne. Utrzymywanie takiego stanu nie ma sensu. (Konserwy też się
przeterminowują.)
A jak to jest naszymi Parafiami? Czy jesteśmy naprawdę Kościołem misyjnym?
Bonhoeffer poszukiwał możliwości zwiastowania chrześcijańskich treści, które
skłaniałyby słuchacza do radykalnej decyzji. Po pierwsze w misji chodzi - stosując
język ewangelizacyjny - o przebudzenie do wiary. Celem ewangelizacji jest naśladowanie.
Po drugie budowanie parafii musi być przemyślane na nowo. Nie istnieje bowiem
prywatne chrześcijaństwo, lecz nowe życie wymusza niejako mówienie i wyznawanie.
Stając się chrześcijaninem, człowiek odczuwa potrzebę społeczności do wspólnego
wyznawania.
Jakie jest to nasze wyznawanie Chrystusa? Czy nie hołdujemy przekonaniu, że
nikt nie musi wiedzieć, że jestem ewangelikiem? Nie potępiam naszego - może
60-cio letniego współbrata, który powiedział mi, że żona nie wie, iż jest on
teraz na ewangelickim nabożeństwie i nie może wiedzieć. Bał się przyznać nawet
swojej żonie, że jest ewangelikiem. O czym to świadczy?
Albo jakie dajemy świadectwo dla otoczenia jako ewangelicy, jeśli nasze rodziny
się rozpadają, kłócą, ciągają po sądach?
Czy jesteśmy gotowi przeciwstawić się zepsuciu moralnemu i niesprawiedliwości
społecznej? Czy jesteśmy solą i światłością? Czy jesteśmy świadkami Jezusa Chrystusa?
Czy naprawdę naśladujemy Chrystusa? Jaka jest nasza wiara? Nasze zaufanie i
posłuszeństwo Chrystusowi?
Czy wyznanie Bonhoeffera jest i naszym? Zastanówmy się nad tym w czasie pieśni
zanim przypomnimy sobie to, co działo się w naszych parafiach. (Pieśń - ŚE nr
100: "Przez dobrą moc Twą, Panie, otoczony")
Wysoki Synodzie!
Życie duchowe w naszej Diecezji to życie w 15 Parafiach wraz z filiałami, których
na koniec roku było 31 (-4).
Teraz przytoczę Wysokiemu Synodowi krótsze lub dłuższe fragmenty sprawozdań
z poszczególnych Parafii, abyśmy wyobrazili sobie jakie jest życie duchowe i
jaka też aktywność misyjna:
Białystok: (Parafia 18 osobowa)
Było sześćdziesiąt siedem nabożeństw (w tym trzydzieści siedem spowiednio-komunijnych).
Łącznie, we wszystkich nabożeństwach, wzięło udział 937 osób (średnia frekwencja
na nabożeństwie wyniosła 14,4), do Stołu Pańskiego zaś przystąpiło łącznie 482
osoby (średnio 13 na każdym nabożeństwie).
W 2005 roku odbyło się też 15 godzin biblijnych (na których średnio zbierało
się 7 osób) oraz prowadzone były spotkania młodzieżowe (średnio 4 osoby).
Z ważnych momentów w życiu parafii należy wymienić:
22 styczeń - nabożeństwo ekumeniczne, na którym kazanie wygłosił pastor Piotr
Dajludzionek z Kościoła Chrześcijan Baptystów;
13 marzec - koncert pieśni pasyjnych w wykonaniu Chóru Kombatanta;
24 marzec /Wielki Czwartek/ - Wieczerza Paschalna podobna do tej, którą Jezus
spożył w przeddzień swojej śmierci;
24 kwiecień - spektakl grupy Covenant Players;
21 sierpień - uczestnictwo w nabożeństwie inaugurującym Tydzień Ewangelizacyjny
w Mrągowie, w którym wzięło udział 17 osób ;
2 październik /Dziękczynne Święto Żniw/ - nabożeństwo a po nim piknik parafialny
na działce w Dzikich
31 październik /Pamiątka Reformacji/ - uroczyste nabożeństwo z okazji trzylecia
ponownego erygowania Parafii w Białymstoku z udziałem ks. bpa Rudolfa Bażanowskiego,
przedstawicieli pozostałych Kościołów chrześcijańskich i władz miejskich;
23 grudzień - Adwentówka.
Działdowo:
Nabożeństwa odbywały się w Działdowie i Lidzbarku Welskim. Średnio w obu nabożeństwach
uczestniczyło 58 osób. Nauczanie katechetyczne prowadzone jest na plebanii w
Działdowie, w budynku parafialnym w Lidzbarku Welskim oraz w mieszkaniu prywatnym
parafian w Gołubiewie, a objętych nauczaniem jest 26 uczniów. W Parafii istnieje
chórek dziecięcy prowadzony przez Pastorową. Parafia zorganizowała kolejny wyjazd
na rozpoczęcie TE do Mrągowa (pełny autobus).
Giżycko:
Średnia liczba parafian uczestniczących w nabożeństwach: Giżycko - 75; Węgorzewo
- 25; Wydminy - 20; Pozezdrze - 8; W szkółce niedzielnej w Giżycku, którą prowadzi
Pastorowa - Ewa Ferek uczestniczy 16 dzieci.
Nauczanie katechetyczne prowadzi ks. Daniel Ferek w 3 międzyszkolnych grupach
katechetycznych.
W Parafii działa chór, odbywają się spotkania z Biblią - 15-30 uczestników.
Latem obywały się także nabożeństwa dla turystów niemieckojęzycznych oraz koncerty.
Kętrzyn: (brak sprawozdania)
Mikołajki:
Nabożeństwa w Mikołajkach gromadziły od 60 do 200 osób i były połączone z Komunią
Św., natomiast w Ukcie od 18-35. Nabożeństwa odbywają się także 2 razy w miesiącu
w DO "Arka", w których uczestniczy 25-40 pensjonariuszy. Codziennie
o 6,45 są tam prowadzone poranne rozmyślania biblijne.
W godzinach biblijnych w piątki uczestniczy średnio 40-60 osób.
Mrągowo:
Zwiastowanie i słuchanie Słowa Bożego było podstawową treścią życia Parafii.
Wypełniało się to przede wszystkim w nabożeństwach, które odbywały się regularnie
w każdą niedzielę i święta w kościele w Mrągowie, a co drugą niedzielę w kaplicy
w Nawiadach. W pierwszą niedzielę miesiąca odbywały się nabożeństwa w Użrankach,
a w trzecią niedzielę parafianie z Użranek byli przywożeni na nabożeństwa do
Mrągowa.
Frekwencja na nabożeństwach była wyższa niż w roku 2004. Przeciętnie uczestniczyło
w nich 141 osób, co stanowi prawie 50% należących do Parafii.
Wiele nabożeństw było połączonych ze Spowiedzią i Komunią Świętą. Liczba przystępujących
do Stołu Pańskiego wyniosła 2094. Dziękujemy Bogu za otwarcie serc dla Niego.
W wielu nabożeństwach czynny udział brała młodzież, dzieci ze Szkółki Niedzielnej,
zespół młodzieżowy i Chór. Ożywiało to nabożeństwa i powodowało większe zainteresowanie
nabożeństwami ze strony rodziców.
Regularnie raz w tygodniu odbywały się Godziny Biblijne. Uczestniczyło w nich
przeciętnie prawie 40 osób. Były to osoby nie tylko z Mrągowa, ale z terenu
całej Parafii. Liczniej niż w poprzednie lata uczestniczą w nich także katolicy.
Raz w miesiącu odbywały się spotkania parafialne. Ich tematem było życie Kościoła,
jego historia, aktualne problemy. Jest to forma katechizacji dorosłych. W czasie
tych spotkań uczymy się także nowych pieśni. W spotkaniach uczestniczy ok. 60
osób.
Raz w tygodniu odbywały się spotkania młodzieży. Przychodzi ok. 20 osób. Problemem
są dojazdy i to, że wielu młodych uczy się poza Mrągowem. W spotkaniach uczestniczy
także młodzież katolicka. Głównymi tematami spotkań są studia biblijne.
W Parafii działa Chór i zespół wokalno-muzyczny. Śpiewają w czasie świąt i innych
uroczystości parafialnych. Uczestniczą także w różnych akcjach parafialnych.
W każdą niedzielę, także w czasie ferii i wakacji, odbywały się nabożeństwa
Szkółki Niedzielnej. Dzieci są podzielone na dwie grupy wiekowe. W nabożeństwach
Szkółki uczestniczy ponad 20 dzieci. Problemem są dojazdy. Cieszy natomiast
ilość prowadzących. Mamy sześć pań, które są przygotowane przez Duszpasterstwo
Wśród Dzieci CME.
Tak jak w poprzednie lata zbieraliśmy się raz w tygodniu w kościele na cichej
modlitwie. Modliliśmy się zawsze o Zbór, Kościół, nasze rodziny. Tematem modlitw
są sprawy aktualne w danym czasie. Jest to w życiu Zboru ważny element wzmacniania
duchowości.
Wzorem lat ubiegłych po każdym nabożeństwie spotykaliśmy się w kawiarence. Śpiewaliśmy,
rozmawialiśmy, wymienialiśmy doświadczenia, poznawaliśmy się.
Nidzica:
Nauczanie katechetyczne prowadzone było w Nidzicy oraz w Napiwodzie, Rogu, Jabłonce,
Turówku, Gołubiewie dla 46 dzieci. W większości grup zajęcia prowadzone były
w domach rodzin ewangelickich. Nabożeństwa dla dzieci miały miejsce w Nidzicy
i prowadziła je Pastorowa.
Nabożeństwa odprawiane były w każdą niedzielę w Nidzicy i co drugą w filiałach.
W Parafii działa chór. Życie religijne najczęściej rozpoznawalne jest wśród
seniorów: są najczęściej uczestnikami nabożeństw. Rzadko widzi się taką regularność
wśród młodszego pokolenia.
W minionym roku było 8 konfirmantów, z których tylko 3 uczestniczy w nabożeństwach.
Olsztyn:
W Olsztynie odbyło się 66 nabożeństw niedzielnych, świątecznych oraz tygodniowych
(pasyjnych i adwentowych). Nabożeństwa prowadzili proboszcz, p.mgr teol. Wojciech
Froehlich lub p. mgr teol. Andrzej Wójcik - ordynowany w Olsztynie 4 grudnia
2005r. W nabożeństwach uczestniczyło średnio 65 osób.
Ponadto odbywały się nabożeństwa w Olsztynku. Uczestniczyło w nich od 4 do 30
osób. Tam nabożeństwa prowadził przede wszystkim mgr teol. Andrzej Wójcik.
W Olsztynie odbyło się 34 nabożeństw z Komunią Św. Do Stołu Pańskiego przystąpiło
1021 osób [nie uwzględniając Komunii domowych] W przeliczeniu na liczbę osób
zarejestrowanych w naszej Parafii wychodzi, że średnio 4,5 razy przystępuje
się do Komunii Św. w roku.
W roku 2005 odbyło się kilka nabożeństw z tzw. liturgią młodzieżową. Są to nabożeństwa
nie tylko dla młodzieży, choć młodzież je przygotowuje i prowadzi. Wszyscy są
mile widziani;
Oprócz nabożeństw odbywały się w Olsztynie godziny biblijne oraz spotkania parafialne.
W Parafii istnieje chór, w którym śpiewają nie tylko parafianie.
Ostróda:
Nabożeństwa w Ostródzie odbywają się w każdą niedzielę i w święta, a w filiałach
co 2 tygodnie. Nabożeństwa z Komunią św. - 1 w miesiącu.
W Ostródzie są godziny biblijne, szkółki niedzielne i sporadycznie spotkania
parafialne.
Największym problemem jest rozproszenie. Bardzo często parafianie i dzieci z
różnych filiałów się nie znają.
Pasym:
Nabożeństwa w Pasymiu i w Dźwierzutach są w każdą niedzielę, a na terenie filiału
Jedwabno 2-3 razy w miesiącu - nabożeństwa domowe w Rekownicy lub Wesołowie.
Spotkania parafialne odbywają się w Dźwierzutach.
Nauczaniem katechetycznym objętych jest 20 dzieci.
Pisz:
W Piszu w roku 2005 odprawiono 56 nabożeństw, w których uczestniczyło łącznie
764 osoby. Średnia obecność na nabożeństwach waha się od 8-14 osób. Najmniej
wiernych uczestniczyło w nabożeństwie Poniedziałku Wielkanocnego- 6 osób, a
najwięcej w Wielki Piątek ( 51 ) i w Wigilię Bożego Narodzenia ( 47 ). Raz w
miesiącu sprawowany jest Sakrament Ołtarza.
Odprawiono 11 nabożeństw komunijnych . Łącznie do Sakramentu Ołtarza przystąpiło
136 osób.
W każdy poniedziałek o godz. 17.00 odbywają się Godziny Biblijne. Łącznie odbyło
się 25 spotkań, w których uczestniczyło od 5-11 osób.
W lekcjach nauczania kościelnego uczestniczy od 2 - 3 osób, a w spotkaniach
młodzieży - od 3- 5 osób. Zwyczajem stało się, że młodzież ewangelicka przyprowadza
kolegę czy koleżankę z kościoła katolickiego.
Odbyły się 2 razy spotkania przy kawie oraz w grudniu spotkanie adwentowo- opłatkowe
( 9 osób)
W Białej Piskiej nabożeństwa od kwietnia do grudnia odbywają się w każdą niedzielę
o godzinie 14.00.
W miesiącach styczeń- marzec nabożeństwa mają miejsce co 2- 3 tygodnie w zależności
od warunków na drodze. W roku 2005 odprawiono 33 nabożeństwa, w których uczestniczyło
łącznie 326 osób. Średnia obecność na nabożeństwach to 6-10 osób. Najmniej osób
uczestniczyło w I święto Bożego Narodzenia 4 osoby, a najwięcej w uroczystości:
poświęcenia Sali Spotkań ( 44), konfirmacji (23), Wielki Piątek (15). Raz w
miesiącu sprawowany jest Sakrament Ołtarza. Odprawiono 11 nabożeństw komunijnych
.Do Stołu Pańskiego przystąpiło łącznie 142 osób. Z reguły przystępują wszyscy
uczestnicy nabożeństwa.
W zakrystii kaplicy odbyły się 2 godziny biblijne . Uczestniczyło w nich łącznie
22 osoby ( po 11 osób ), czyli mniej więcej cała liczba uczestników niedzielnych
nabożeństw. Odbyło się również spotkanie opłatkowo- bożonarodzeniowe, w którym
uczestniczyło 13 osób.
W każdą środę w Szkole Podstawowej w Drygałach k/Białej Piskiej (36 km od Pisza)
odbywają się lekcje religii w wymiarze 2 godzin lekcyjnych. Na lekcje uczęszcza
4 dzieci państwa Świderskich z Nitek. Po zajęciach duchowny odwozi dzieci do
domu do osady Nitki (3 km od Drygał). Atmosfera w szkole jest bardzo przyjazna.
W Wejsunach nabożeństwa odbywają się cały rok w niedzielę o godz. 9.W 2005 roku
odprawiono 54 nabożeństwa, w których łącznie uczestniczyło 1099 osób. Średnia
frekwencja na nabożeństwach to 14- 20 osób.
Najmniej osób uczestniczyło w nabożeństwie w 2 Niedzielę po Bożym Narodzeniu
2 stycznia 2005 (10 osób ), a najwięcej w Wielki Piątek (37), Wigilia Bożego
Narodzenia (49). Raz w miesiącu sprawowany jest Sakrament Ołtarza. Odprawiono
11 nabożeństw komunijnych. Do Stołu Pańskiego przystąpiło 190 osób.
W okresie wakacji w lipcu i sierpniu w kościele w Wejsunach parafianie z Pisza
i Wejsun spotkali się 5 razy na nauce śpiewu, którą prowadził organista z Mrągowa.
Parafianie uczyli się nowych pieśni kościelnych. Na każdym ze spotkań uczestniczyło
9-14 osób, m.in. osoby zaproszone i przebywające na wypoczynku wakacyjnym. Latem
kościół w Wejsunach otwarty jest dla turystów.
W każdą środę w szkole podstawowej w Wejsunach odbywają się lekcje religii w
wymiarze 3 godzin tygodniowo. Uczestniczy w niej czwórka dzieci Pani Menelskiej
z Wejsun.
Inne uroczystości.
- kulig dla parafian : 19 luty
- ogniska dla parafian : 24 czerwca, 6 lipiec, 3 września (święto rodzinne),
14 październik
- koncert kwartetu smyczkowego Cammerata z Warszawy w niedzielę 4 września
- nabożeństwo Zakonu Joannitów z okazji dnia rycerskiego - 9 lipiec
Ryn:
Średnia frekwencja na nabożeństwach w Rynie - 32 osoby, w Sterławkach -14 osób.
Nauczaniem katechetycznym objętych jest 22 uczniów. W Rynie są szkółki niedzielne
- 9 dzieci, które prowadzi p. Halina Lewandowska. 10-cio osobowy chór prowadzi
p. Bogusław Mach z Mrągowa. W spotkaniach młodzieżowych uczestniczą 4 osoby.
Sorkwity:
Nabożeństwa w Sorkwitach odbywały się w każdą niedzielę i święta, a w filiałach
co 2 tygodnie. Frekwencja na nabożeństwach utrzymuje się na dobrym poziomie.
Są szkółki niedzielne i chór parafialny - 16 osób. Nauczanie katechetyczne w
Sorkwitach prowadzi Pastorowa.
Suwałki: (brak sprawozdania)
Szczytno:
Nabożeństwa w Szczytnie w każdą niedzielę, a w Rańsku 2 razy w miesiącu. Są
godziny biblijne i spotkania młodzieżowe. Jest szkółka niedzielna.
O pracy z młodzieżą, o działalności ewangelizacyjno-misyjnej oraz charytatwno-opiekuńczej w naszej Diecezji usłyszymy z kolejnych sprawozdań.
Konferencje Księży Diecezji Mazurskiej
W minionym roku odbyły się konferencje księży Diecezji Mazurskiej, na których
omawiano m.in:
- 11 kwietnia - Olsztyn - Rola grupy wsparcia w pracy duszpasterskiej
- 30 maja - Olsztyn - Rekolekcje dla Księży
- 12 września - Sorkwity - o przebudzeniu w Kościele
- 24 października - Mrągowo -"Przemoc w rodzinie" - informacje o programie
Diakonii
- 28 listopada - Kętrzyn - Geneza profetyzmu izraelskiego
Rada Diecezjalna
Rada Diecezjalna spotykała się:
- 16 stycznia 2005r. w Rynie spotkanie z Radą Parafialną i Parafianami z Rynu;
zatwierdzenie wyborów Rady Parafialnej w Szczytnie;
- 20 lutego 2005r. w Olsztynie - zatwierdzenie sprawozdań i preliminarzy, przygotowanie
obrad sesji Synodu Diecezjalnego
- 29 czerwca 2005 r w Mikołajkach - omawiano sprawę erygowania Parafii w Ukcie
i budowy kościoła w Działdowie.
- 19 lutego 2006 r. w Olsztynie - zatwierdzenie sprawozdań i preliminarzy;
Wizytacje Parafii
Biskup Diecezjalny przeprowadził wizytacje w Parafiach Diecezji Mazurskiej:
- Pasym - 6 lutego 2005r.
- Giżycko - 24 kwietnia 2005r.
Z wizytacji zostały sporządzone sprawozdania, w których znalazła się ocena dotycząca
pracy duchownych oraz stanu Parafii.
W bieżącym roku Rada Diecezjalna planuje przeprowadzenie wizytacji m.in. w następujących
Parafiach: Działdowo, Ostróda, Sorkwity.
Ekumenia i kontakty partnerskie
Poprzez kontakty ekumeniczne zarówno z lokalnymi kościołami w danej miejscowości
jak i z odległymi - nawet zagranicznymi możemy się ubogacać. Celem ekumenicznych
kontaktów jest dążenie do pojednanej różnorodności. Nie rezygnujemy z własnej
tożsamości, ale uczymy się szanować siostry i braci, którzy wyrażają w nieco
innej formie wiarę i miłość do Trójjedynego Boga. Obecność na ekumenicznych
spotkaniach jest okazją do złożenia świadectwa wyznawanej wiary. Z otrzymanych
sprawozdań możemy się dowiedzieć:
Parafia w Białymstoku: Będąc najmniejszą wspólnotą chrześcijańską w Białymstoku
jesteśmy aktywni na polu ekumenicznym. W 2005 roku przedstawiciele parafii uczestniczyli
we wszystkich nabożeństwach zorganizowanych w ramach Tygodnia Powszechnej Modlitwy
o Jedność Chrześcijan, w tym zorganizowaliśmy jedno z nabożeństw (22-go stycznia).
Ponadto 18-go i 24-go stycznia ks. Tomasz Wigłasz wygłosił kazania w katolickim
kościele Miłosierdzia Bożego i w kaplicy AWSD.
Z cyklicznych akcji należy wymienić również nasz udział w:
- ekumenicznej modlitwie z okazji Światowego Dnia Modlitwy Kobiet (4 marzec
w Kościele Chrześcijan Baptystów);
- ekumenicznych rekolekcjach organizowanych przez Zgromadzenie Sióstr Misjonarek
Świętej Rodziny (w tym roku nabożeństwo końcowe odbyło się w Kościele Zielonoświątkowym
- 3 lipiec).
Wszelkie uroczystości państwowe (jak np. 3 maja, 11 listopada), spotkania w
czasie pasyjnym i adwentowym sprzyjają kontaktom ekumenicznym. We wszystkich
tego typu uroczystościach parafię reprezentował ks. Tomasz Wigłasz.
Działdowo: W 2005r. odbyły się nabożeństwa ekumeniczne, które cieszyły się wielkim
zainteresowaniem - w naszej kaplicy nie mogli pomieścić się wszyscy przybyli
na nabożeństwo. Parafia nadal ma kontakt partnerski z luterańską parafią Zutphen
w Holandii.
Giżycko: Zgodnie z coroczną tradycją odbyły się styczniowe nabożeństwa ekumeniczne
podczas Tygodnia Modlitwy o Jedność Chrześcijan w 4 kościołach różnych wyznań.
W lipcu miejscowy proboszcz wraz z innymi księżmi wziął udział w nabożeństwie
ekumenicznym na wzgórzu przy krzyżu św. Brunona.
Parafia w Giżycku utrzymuje kontakty partnerskie w kraju i za granicą. Corocznie
parafię odwiedza kilka wycieczek ze Śląska Cieszyńskiego uczestnicząc w nabożeństwach
niedzielnych i spotkaniach plenerowych. Systematycznie co roku odwiedzamy Parafię
partnerską w Querfurcie - Niemcy i gościmy u siebie przedstawicieli tejże parafii.
Mikołajki: W okresie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan członkowie naszej
Parafii brali czynny udział w nabożeństwach ekumenicznych w Mikołajkach i Giżycku.
Parafia z uwagi na prowadzony Dom Gościnny ma nawiązane kontakty z bardzo wielu
parafiami ewangelickimi i katolickimi zarówno w kraju jak i za granicą: Niemcy,
Holandia, Belgia.
Nidzica: W styczniu gościliśmy na nabożeństwie ekumenicznym 2 biskupów. Oprócz
nabożeństw ekumenia przejawia się we wspólnych spotkaniach w ramach administracji
gminnej i powiatowej.
Parafie partnerskie co roku pomagają Nidzicy. Są to parafie w Danii i w Niemczech
(Osnabruck i Kircherten)
Ostróda: Nabożeństwa ekumeniczne odbywają się w styczniu. 11 czerwca z okazji
Święta Biblii spotkanie ekumeniczne odbyło się w parafii Kościoła Chrystusowego.
We Wniebowstąpienie i Święto Reformacji nabożeństwa odbywają się wspólnie z
innymi protestantami.
20 maja miało miejsce nabożeństwo w rzymskokatolickim kościele p.w. Dominika
Savio z okazji rocznicy Gizewiuszowskiej.
Pasym: Parafia wspólnie ze Stowarzyszeniem Miłośników Ziemi Pasymskiej "Kalwa"
zorganizowała VIII Pasymskie Koncerty Muzyki Organowej i Kameralnej, w których
udział wzięli artyści z kraju i zagranicy: Monako, Norwegii, Niemiec, Włoch
i Rosji. Koncerty gromadziły licznie przybyłych mieszkańców Pasymia, szeroko
pojętej okolicy, a także turystów. Koncerty oraz spotkania organizowane po nich
były okazją budowania bliższych więzi między ludźmi różnych wyznań, pokazania
kościoła ewangelickiego.
Za działalność kulturalną duszpasterz otrzymał we wrześniu 2005r. nagrodę Marszałka
województwa, a za działalność społeczno-pedagogiczną - medal jubileuszowy ZNP.
Duszpasterz oraz parafianie brali czynny udział w spotkaniach i nabożeństwach
ekumenicznych w Pasymiu i Dźwierzutach; dożynki gminne w Pasymiu.
W październiku parafia przygotowała w Szkole Podstawowej w Pasymiu wystawę starodruków
związanych życiem religijnym Mazurów.
Pisz: Z okazji Tygodnia Modlitw w katolickim kościele św. Jana Chrzciciela w
Piszu podczas nabożeństwa ekumenicznego Słowem Bożym służył ewangelicki duszpasterz.
Duszpasterz ma dobry kontakt z duchownymi wszystkich katolickich parafii dekanatu
Piskiego oraz z prawosławnym klasztorem w Wojnowie oraz diasporą starowierców
w Wojnowie.
Ryn: W lipcu gościliśmy grupę młodzieży z Cieszyna; w październiku delegację
z parafii w Nahrendorf. Delegacja młodzieży wzięła udział w obozie z Butinge
na Litwie.
Sprawy personalne:
W poszczególnych Parafiach w roku 2005 służbę duszpasterską pełnili:
Białystok - Ks. Tomasz Wigłasz - wikariusz
Działdowo - Ks. Waldemar Kurzawa - proboszcz
Giżycko - Ks. Daniel Ferek - proboszcz-adm.
Kętrzyn - Ks. Paweł Hause - proboszcz
Mikołajki - Ks. Franciszek Czudek - proboszcz; Ks. Cezary Królewicz - proboszcz
pomocniczy (od 30.1.- do 14.12. 2005r.)
Mrągowo - Ks. Piotr Mendroch - proboszcz
Nidzica - Ks. Roland Zagóra - proboszcz
Olsztyn - Ks. bp Rudolf Bażanowski - proboszcz; Ks. Andrzej Wójcik - wikariusz
(ord.4.12.2005r.)
Ostróda - Ks. Ryszard Pitruski - proboszcz; Diakon Renata Pitruska - diakon
Pasym - Ks. Witold Twardzik - proboszcz
Pisz - Ks. Paweł Szwedo - proboszcz-adm.
Ryn - Ks. Jan Neumann - proboszcz
Sorkwity - Ks. Krzysztof Mutschmann - proboszcz
Suwałki - Ks. Robert Penczek - proboszcz
Szczytno - Ks. dr Alfred Tschirschnitz - proboszcz
W minionym roku nastąpiły zmiany personalne: Mgr teol. Andrzej Mateusz Wójcik
został ordynowany 4 grudnia 2005 r. w Olsztynie.
Mgr teol. Wojciech Froehlich odbywający praktykę kandydacką w PEA w Olsztynie
został ordynowany 17 lipca 2005r. w Katowicach i skierowany do PEA w Słupsku.
W Parafii w Mikołajkach odbyła się 30 stycznia 2005 r. instalacja ks. Cezarego
Królewicza na stanowisko proboszcza pomocniczego, lecz Konsystorz z dniem 14
grudnia 2005 r. przyjął jego rezygnację z tej funkcji i mianował go proboszczem-administratorem
erygowanej Parafii EA w Lubaniu (Diecezja Wrocławska).
Do PEA w Kętrzynie został skierowany od 1.9.2005r. na praktykę kandydacką mgr
teol. Marcin Pysz.
Mamy w Diecezji księży emerytów: Ks. kons. Franciszek Duda w Olsztynie (DPS
LAURENTIUS), Ks. Władysław Pilchowski w Mikołajkach, ks. Erwin Jurczok w Rynie.
Pani Pastorowa Pelagia Otello (wdowa) mieszka w Toruniu.
Plany na 2006 r.
Ks. Paweł Szwedo napisał:
"Miniony rok 2005 przeszedł do historii Kościoła w Polsce jako rok misji
i ewangelizacji. Parafia Ewangelicka w Piszu prosi Pana Kościoła Jezusa Chrystusa,
aby rok 2006 oraz kolejne lata mogły stać się czasem misji i ewangelizacji.
Chciejmy głęboko wziąć sobie do serca słowa Apostoła Narodów św. Pawła z Tarsu
z listu do Filipian: Byle tylko wszelkimi sposobami Chrystus był zwiastowany,
czy obłudnie czy szczerze, z tego się raduję i radować będę. (Fil 1, 18 ) oraz
prośbę Mojżesza, męża Bożego z Psalmu 90 : Niech będzie z nami łaska Pana,
Boga naszego!, Wspieraj dzieło rąk naszych!, Umocnij dzieło rak naszych. Mała
diaspora luteran w Piszu jest wspólnotą ludzi otwartych i zaprasza do swojego
grona wszystkich ludzi spragnionych słuchania Słowa Bożego żeby Chrystus
przez wiarę zamieszkał w sercach naszych (Ef. 3, 17). Parafia w Piszu jest
parafią misyjną. Dlatego chcemy wszystko realizować w Chrystusie i budować Jego
Kościół poprzez:
- szukanie ludzi, którzy szukają Boga i przez to staną się członkami parafii
- zachęcanie parafian, aby łączyli się w modlitwie, słuchaniu Słowa Bożego i
pielęgnowaniu życia duchowego
- zachęcanie i uczenie parafian, jak nawiązywać i pielęgnować wieź z ludźmi
ze swego otoczenia, aby być prawdziwym uczniem Jezusa
- powodowanie, aby parafianie na miarę swoich uzdolnień i możliwości angażowali
swój czas i siły dla parafii
- parafia zwiastuje publicznie Jezusa.
Nabożeństwo jest sercem i ośrodkiem życia zborowego i kościelnego. Jest niezastąpionym
warunkiem egzystencji parafii. Każdej niedzieli wspólnota gromadzi się na nabożeństwach
:
Raz w miesiącu sprawowane jest nabożeństwo z Sakramentem Ołtarza. Docelowo planowane
jest każde niedzielne nabożeństwo niedzielne z Sakramentem Ołtarza.
Duszpasterz pragnie dołożyć wszelkich starań, aby w roku 2006 osobiście odwiedzić
każdą osobę i rodzinę ewangelicką. Daje to możliwość wzajemnego poznania się
oraz otwiera drzwi do ludzi którzy z różnych przyczyn oddalili się od Chrystusa
i Kościoła oraz odnalezienia wiernych, którzy będą mieli możliwość powrotu do
wspólnoty ewangelickiej. Szczególną okazją będą urodziny i jubileusze parafian.
Duszpasterz pragnie dołożyć wszelkich starań, aby raz w miesiącu odwiedzać z
rozmową duszpasterską, Słowem Bożym i Sakramentem Ołtarza ludzi starszych, chorych
i cierpiących którzy o własnych siłach nie mogą już przybyć do kaplicy czy kościoła
na niedzielne nabożeństwo czy Godziny Biblijne."
Dla tych planów chcę dopowiedzieć: oby Wszechmogący raczył błogosławić!
Ks. Paweł Szwedo dostrzega także zagrożenia: "Według najnowszych danych
statystycznych w województwie warmińsko- mazurskim, a w tym w powiecie Piskim,
który obejmuje teren parafii w Piszu jest największe bezrobocie w Polsce sięgające
27, 9 %.
W samym Piszu bezrobocie dotyka ok. 37 % mieszkańców. Ludzie w średnim wieku
oraz ludzie młodzi i wykształceni opuszczają czasowo lub na stałe dotychczasowe
miejsce zamieszkania udając się do pracy poza granice kraju (Anglia, Irlandia).
Jeżeli w przeciągu 10 lat nie poprawi się sytuacja ekonomiczna i otworzą się
możliwości pracy we wszystkich krajach Unii Europejskiej łącznie z USA bardzo
niski odsetek ludzi młodych po ukończeniu szkoły (w powiecie nie ma ani jednej
szkoły wyższej) pozostanie na miejscu. W sposób szczególny dotknie to parafię
w Piszu. Parafia jest parafią ludzi starszych. Ok. 90 % procent małżeństw parafii
to małżeństwa o konfesji ewangelicko- katolickiej, a 90 % dzieci z tych małżeństw
to dzieci ochrzczone i wychowane już w kościele katolickim. Tak więc społeczność
ewangelików parafii w Piszu ma charakter ekumeniczny. Potrzebny jest duch misyjny
oraz duchowe przebudzenie, aby nie została ona wchłonięta przez Kościół Katolicki.
Spadek zamożności parafian oraz rosnące koszty utrzymania stawiają pytania o
przyszłość egzystencji materialnej. Ufamy, że Pan Kościoła Jezus Chrystus zachowa
swoje owieczki i nie pozwali im zginąć."
Z Bożą pomocą chcielibyśmy w naszej Diecezji m.in. zorganizować i przeżyć następujące
uroczystości:
- spotkanie chórów w Kętrzynie
- 25 czerwca do 5 lipca - obóz dla dzieci mazurskich w Sorkwitach
- sierpień - Mrągowo - diecezjalna ewangelizacja, do udziału w której wszystkich
bardzo serdecznie zapraszam.
- Parafia w Działdowie zamierza rozpocząć budowę kościoła. Byłoby to spełnienie
ponad 30 lat oczekiwań na kościół po sprzedaży dawnego.
- W Olsztynie w dniach 3-4 czerwca planowane są warsztaty Gospel.
- W Pasymiu 1 lipca planowane jest nabożeństwo ekumeniczne związane z obchodami
620-lecia Pasymia, oraz koncerty .
Zakończenie
Kończąc to sprawozdanie zapraszam do szczerej dyskusji i rozmowy na temat życia
w naszej Diecezji. Ufam, że każdemu z Czcigodnych Członków Synodu Diecezji Mazurskiej
leży na sercu dobro Kościoła i jego przyszłość na tej ziemi. Ponieważ kończy
się kadencja tego Synodu, składam wszystkim duchownym i PT członkom Synodu serdeczne
podziękowanie za udział w tym Synodzie oraz za służbę i trud, za zaangażowanie
na niwie Kościoła Pana naszego Jezusa Chrystusa w swoich Parafiach i życzę Bożego
błogosławieństwa dla dalszej służby.
Ufam Bogu, że i ten rok będzie rokiem darowanej nam łaski.
A sam Bóg pokoju niechaj nas w zupełności poświęci, abyśmy byli zachowani bez
nagany na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Amen.
/Ks.Rudolf Bażanowski/
Biskup Diecezji Mazurskiej